Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε στην Κέρκυρα κατά το έτος 1664 και το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Οι γονείς του ονομάζονταν Ανδρέας και Ευφροσύνη. Από την παιδική του ηλικία διακρινόταν για την ευσέβεια και την προσήλωσή του στην αρετή. Υποθέτουμε πως τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στην γενέτειρά του και στη συνέχεια φοίτησε στην περίφημη σχολή της μονής Φιλοσόφου, την εποχή που ο πατέρας του σταλμένος από τον Ενετό Κυβερνήτη των Ιονίων Νήσων ανέλαβε τη διοίκηση του ενετικού φρουρίου της Καρύταινας. Αργότερα ολοκλήρωσε τις σπουδές του, ως κληρικός, στην Κωνσταντινούπολη.

Όταν ο Αναστάσιος βρισκόταν σε ηλικία γάμου, οι γονείς του παρά την επιθυμία του να ακολουθήσει τη μοναχική πολιτεία, επέμεναν να τον νυμφεύσουν. Ο πατέρας του μάλιστα, χωρίς καν να έχει τη σύμφωνη γνώμη του υιού του, τον αρραβώνιασε στην Πάτρα με τη θυγατέρα ενός πλουσίου άρχοντος και στη συνέχεια τον έστειλε στο Ναύπλιο να προμηθευθεί τα γαμήλια πράγματα. Ο Αναστάσιος υπάκουσε στην πατρική εντολή και ξεκίνησε για το Ναύπλιο. Στον δρόμο του πέρασε και από το εκκλησάκι της Παναγίας στο Βιδόνι, κοντά στο χωριό Σύρνα και ζήτησε τη θεία φώτιση.

Στο Ναύπλιο, πήρε μια μεγάλη απόφαση. Την προηγούμενη νύχτα της προγραμματισμένης αναχωρήσεώς του για την Καρύταινα, ενώ βασανιζόταν από λογισμούς, τι να πράξει, είδε στον ύπνο του την Παναγία μαζί με τον Τίμιο Πρόδρομο, η οποία, αφού τον αποκάλεσε με το όνομα που επρόκειτο να λάβει αργότερα ως μοναχός, του είπε: «Σκεύος εκλογής και υπηρέτης του Υιού μου επιθυμώ να γίνεις, Αθανάσιε. Απόστειλε, λοιπόν, τους δούλους σου με τα νυμφικά ιμάτια προς τον πατέρα σου και η κόρη ας συζευχθεί άλλον άνδρα. Εσύ δε να πορευθείς στην Κωνσταντινούπολη, για να λάβεις ότι ο Υιός και Θεός μου ευδόκησε». Έτσι κι έγινε. Ο Αθανάσιος απέστειλε πίσω τους δούλους και αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη, όπου, αφού έγινε μοναχός με το όνομα Αθανάσιος, χειροτονήθηκε κατόπιν διάκονος και πρεσβύτερος.

Επί της πρώτης πατριαρχίας του Οικουμενικού Πατριάρχου Ιακώβου, ο Άγιος Αθανάσιος χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Αρκαδίας, εις διαδοχή  του Μητροπολίτου Ευγενίου.

Ως προς την έδρα της Μητροπόλεως, ο τίτλος «Χριστιανουπόλεως» οδηγεί στην Χριστιανούπολη, το σημερινό χωριό Χριστιάνοι. Ουσιαστική όμως έδρα της Μητροπόλεως πρέπει να θεωρήσουμε την πόλη της Κυπαρισσίας.

Η κατάσταση της επαρχίας του Αγίου ήταν δεινή λόγω της τουρκικής κατάκτησης. Ο Άγιος άρχισε αμέσως αγώνα προκειμένου να αντιμετωπίσει τα διάφορα προβλήματα. Πρώτο μέλημά του ήταν η εξεύρεση κατάλληλων νέων για το ιερατικό αξίωμα. Προκειμένου να πετύχει τον στόχο του, συνέστησε σχολεία για την στοιχειώδη λειτουργική και λοιπή εκπαίδευση των υποψηφίων. Φρόντισε για την επισκευή και συντήρηση των ναών, όσο βέβαια αυτό ήταν εφικτό στις τότε συνθήκες.

Επίσης, ο Άγιος ενδιαφέρθηκε για τα ορφανά, τις χήρες, τους ανήμπορους γέροντες, τους διωκομένους και αδικημένους. Ο Θεός τον αξίωσε ήδη από την επίγεια ζωή του αλλά και μετά την κοίμησή του να επιτελεί θαύματα. Αναφέρεται πως, όταν ο Άγιος Αθανάσιος λειτουργούσε, τη στιγμή που έβγαινε στην Ωραία Πύλη να πει το «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε…», οι πιστοί έβλεπαν μπροστά στο στόμα του ένα φεγγοβόλο αστέρι.

Ο Άγιος Αθανάσιος  κοιμήθηκε  μετά από ολιγοήμερη ασθένεια το 1735. Λίγα χρόνια αργότερα, έγινε η εκταφή του και το Ιερό Λείψανο βρέθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αδιάλυτο και μυροβόλο.

Στην Αγία Μονή Ναυπλίου παρεδόθη στις 28 Ιουνίου 1997 από τον Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας, Στέφανο, «εἰς χεῖρας τοῦ Μητροπολίτου Ἀργο- λίδος Ἰακώβου παρουσίᾳ καὶ τῆς Ἡγουμένης τῆς Μονῆς … προσκυνητὸν καὶ γνήσιον τεμάχιον τοῦ Ἁγί- ου Ἀθανασίου Χριστιανουπόλεως πρὸς εὐλογίαν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καὶ τῶν προσκυνητῶν καὶ αἰωνία τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τοῦ θαυ- μαστοῦ ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ».

Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 17 Μαΐου.